bookartia

Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1917, σπούδασε στη Γαλλία όπου και έλαβε την γαλλική ιθαγένεια πριν παρουσιαστεί στον στρατό. Συνελήφθη από τη Γκεστάπο, μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Μπούχενβαλντ, από το οποίο δραπέτευσε. Συνελήφθη ξανά και εγκλείστηκε στο στρατόπεδο Ντόρα, από το οποίο προσπάθησε χωρίς επιτυχία να δραπετεύσει. Τα κατάφερε λίγο αργότερα να δραπετεύσει καθώς μεταφερόταν στο Μπέργκεν Μπέλσεν. Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ίδρυσε ένα Σύνδεσμο βοήθειας προς την Αφρική και την Μαδαγασκάρη, ενεργοποιήθηκε στο "Συνασπισμό για τη Δεκαετία, για έναν πολιτισμό με ειρήνη και χωρίς βία", αλλά και σε άλλους οργανισμούς. Τιμήθηκε πολλές φορές για τη δράση του. Υπήρξε Πρέσβης της Γαλλίας και αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιµής. Πέθανε στο Παρίσι στις 27 Φεβρουαρίου 2013, σε ηλικία 95 ετών.  

Ο Εντγκάρ Μορέν (Edgar Morin), Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας, γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από γονείς που ανήκαν στην εβραϊκή μεσογειακή διασπορά και είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Αργότερα (1951) διαγράφηκε από το Γαλλικό Κ.Κ. και έγινε ένας διεισδυτικός και οξύς κριτικός του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Αφιερώθηκε έκτοτε στην επιστημονική και τη συγγραφική εργασία του, παραμένοντας πολιτικά αυτόνομος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δίνοντας πάντα το παρόν με την κριτική του στάση απέναντι στα "μεγάλα γεγονότα" του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το 1957 ίδρυσε μαζί με τον Κώστα Αξελό και άλλους το περιοδικό "Arguments". Έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τα ακόλουθα έργα του Εντγκάρ Μορέν: "Οι σταρ" (Παϊρίδης, χ.χ.), "Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα" (Ροές, 1987), "Να σκεφτούμε την Ευρώπη" (Εξάντας, 1991), "Γη-πατρίδα" (Οδυσσέας, 1993), "Έρωτας-ποίηση-σοφία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997), "Μια πολιτική πολιτισμού" (Νέα Σύνορα, 1998), "Κοινωνιολογία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1998), "Τα δαιμόνιά μου" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1999), "Το καλοφτιαγμένο κεφάλι" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2000), "Η ανθρώπινη φύση: το χαμένο παράδειγμα" (Εναλλακτικές εκδόσεις, 2000), "Η Μέθοδος: 3. Η γνώση της γνώσης" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001). Άλλα έργα του: "L homme et la mort" (1951), "Autocritique" (1959), "L esprit du temps" (1962-1976), "Le vif du sujet" (1969), "La methode 5 τόμοι" (1977-1991) κ.λπ.