0
Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Για χρόνια η ψυχανάλυση αποτελούσε θέμα ταμπού, ο ψυχίατρος ήταν απαγορευμένη λέξη, ενώ ο ψυχαναλυμένος δυσκολεύονταν να παραδεχτεί ότι παρακολουθούνταν από κάποιον ειδικό. Στις μέρες μας ευτυχώς η «παρεξηγημένη» ψυχανάλυση έχει απενοχοποιηθεί. Μάλιστα τείνει να γίνει η νέα τάση. H νέα αυτή ανάγκη οδηγεί πολλές φορές στο άλλο άκρο όπου ξαφνικά βρέθηκαν όλοι να γνωρίζουν από ψυχανάλυση.
Η ψυχανάλυση γίνεται παντού, μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές, μέσα από έντυπα, από πλήθος βιβλίων αυτοβελτίωσης αμφιβόλου ποιότητας, ενώ στις προσωπικές μας σχέσεις λατρεύουμε να αλληλοψυχαναλυόμαστε. Έτσι, γίναμε όλοι ψυχολόγοι και ψυχίατροι άνευ διδασκάλου. Ευτυχώς, που υπάρχουν και οι ειδικοί που κάνουν τη δουλειά τους με σοβαρότητα. Επιτέλους, ας αφήσουμε κάτι και για αυτούς.
Ένας τέτοιος εξειδικευμένος επιστήμονας είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου. Τον Dr Ματθαίο Γιωσαφάτ δεν τον γνώριζα, μέχρι που εντελώς τυχαία παρακολούθησα μια τηλεοπτική του συνέντευξη. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα με τον καθαρό του λόγο και την ικανότητά του να απλοποιεί περίπλοκα θέματα.
Ο Dr Ματθαίος Γιωσαφάτ είναι ένας διακεκριμένος ψυχίατρος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με μεγάλη πείρα, ένας από τους ιδρυτές της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος, και πολλά άλλα.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο συγγραφέας αναλύει τη θεωρία του Φρόιντ «το παιδί είναι ο πατέρας του ενηλίκου». Δηλαδή, ο ενήλικος εαυτός μας είναι το παιδί που ήμασταν κάποτε.
Περιγράφει την ψυχολογία του παιδιού ξεκινώντας από τη σύλληψη, περνά στο εμβρυακό στάδιο, φτάνοντας μέχρι τα έξι χρόνια της ζωής του, όπου σύμφωνα με το συγγραφέα αποτελεί και τη πρώτη ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του. Υπογραμμίζει τη καθοριστική σημασία του πρώτου έτους και δίνει απαντήσεις για πολλά θέματα που απασχολούν την ενήλικη ζωή μας. Πως σχετίζεται η κατάθλιψη με τον πρώτο χρόνο της ζωής μας; H σχέση μητέρας-παιδιού πως συνδέεται με τις διαταραχές στη συμπεριφορά, με εξάρτηση από ουσίες, με προσχώρηση σε ιδεολογίες; Πως διαμορφώνεται η σεξουαλική μας ανάπτυξη; Πως πρέπει να στεκόμαστε απέναντι στην ομορφιά; Όλα αυτά επηρεάζονται καθοριστικά από τον πρώτο χρόνο της ζωής μας; Και τελικά πως ο πρώτος χρόνος της ζωής μας καθορίζει την ενήλικη ζωή μας;
Το καταπληκτικό με αυτό το βιβλίο είναι ότι ενώ γράφτηκε από εξειδικευμένο επιστήμονα, μπορεί να γίνει άμεσα αντιληπτό και κατανοητό από ανθρώπους, που δεν έχουν ασχοληθεί και δεν έχουν γνώσεις επί του συγκεκριμένου αντικειμένου. Με απλή και άμεση γλώσσα καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να προσεγγίσει νέα μονοπάτια για θεμελιώδη ζητήματα, που τον αφορούν και τα έχει συναντήσει πολλές φορές. Θέματα, όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια επεξηγούνται με σαφήνεια και γίνονται κατανοητά από τον αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο με ροή γρήγορη, και μεστή με γλώσσα προφορική το οποίο σε συνδυασμό με την επιστημονική προσέγγιση δημιουργεί ένα άκρως ενδιαφέρον αποτέλεσμα, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα βαρετά επιστημονικά εγχειρίδια.
Ένα βιβλίο που ίσως αποτελέσει το πρώτο βήμα για νέες αναζητήσεις και πολλές απαντήσεις σε προσωπικά και υπαρξιακά ερωτήματα. Οι απαντήσεις όμως, θα έρθουν μέσα από μια διαδικασία σκέψης και προσωπικού προβληματισμού. Ένα βιβλίο εξόχως σημαντικό για όλους ανεξαιρέτως, γιατί ακόμα και αν δεν έχετε υπάρξει γονείς, σίγουρα έχετε υπάρξει παιδιά.