bookartia

Ποιος ήταν αυτός ο μυστήριος ζωγράφος που αγνοείται εντελώς από την ελληνική βιβλιογραφία, που δεν άφησε εδώ πέρα ούτε το όνομά του, που ταξίδεψε με το Ματαρόα και τον μνημονεύουν μετά θάνατον οι Νew Υork Τimes; Κι αυτό το κορίτσι που ήταν δεκαεννιά χρονών το 1939 και το έχουμε αφήσει σε ένα χωριό της νότιας Γαλλίας, επέζησε; Δημιούργησε; Τον ξαναβρήκε; Μπορείς άραγε να ανακαλύψεις μια φοιτήτρια του Μεσοπολέμου στον 21ο αιώνα; Εκεί που χάνεται το μονοπάτι του Εθνικού Κήπου σε έναν πίνακα ζωγραφισμένο μέσα στην Κατοχή, εκεί αρχίζει αυτή η ιστορία. Η δική τους και η δική μας. Όλων μας.

Πολλές ζωές μπλέκονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, σιγοπερπατούν κάτω από τις πιπεριές της μεσοπολεμικής Αθήνας, χορεύουν στα ντάνσινγκ του Παρισιού λίγους μήνες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, συναντάνε αγωνιστές του ΕΑΜ και δωσίλογους υπουργούς, φωτογραφίζονται με τον Μόραλη, συνομιλούν με τον Σικελιανό, τοιχογραφούν τα κεντρικά γραφεία της Pfizer δεκαετίες πριν τα εμβόλια μας βγάλουν από τον εγκλεισμό. Ο αθηναϊκός Μεσοπόλεμος, το Παρίσι του ’39 και του ’45, η Κατοχή, το αλβανικό μέτωπο, το Σαν Φρανσίσκο του ’50 και η Νέα Υόρκη του ’60, συμπτώσεις, αναπάντεχες συναντήσεις, ταξίδια με πλοία ονομαστά, δανεικές αναμνήσεις και μια προσπάθεια να κρατηθεί ο χρόνος που δεν κρατιέται με τίποτα. Θα μπορούσε να είναι ένα μυθιστόρημα βγαλμένο από τη φαντασία του συγγραφέα, αλλά είναι όλο αληθινό, ένα ντοκιμαντέρ μιας ταραγμένης εποχής. Και ίσως έτσι να είναι καλύτερα.
Απόσπασμα από το βιβλίο