bookartia

Η συγγραφέας μιλάει  για το νέο της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες. «Η Ακρα Ταπείνωση» είναι ένα αναπάντεχο βιβλίο για το βίαιο παρόν της κρίσης, ένας ύμνος στον μύθο της Αθήνας και ένας διάλογος ανάμεσα στους σημερινούς «εξεγερμένους» και στους «ηττημένους» της γενιάς του Πολυτεχνείου.

Τα βιβλία του κατάφεραν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον για την εκλαϊκευμένη εκδοχή της φιλοσοφίας, χωρίς απαραιτήτως να είναι εύπεπτα. Το πιο πρόσφατα μεταφρασμένο στη χώρα μας έργο του, που συνέγραψε με τον καθηγητή John Armstrong, « Η τέχνη ως θεραπεία» (εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση Αντώνη Καλοκύρη), τον έβαλε μέσα στα μουσεία κυριολεκτικά, με γνωστά ιδρύματα ανά τον κόσμο να διοργανώνουν εκθέσεις με αφορμή και αντικείμενο τις ιδέες του.

Στηλιτεύει τον αναποτελεσματικό παραλογισμό του κυρίαρχου πολιτικοοικονομικού λόγου, ο οποίος «φαίνεται να εξελίσσεται σε κυριολεκτικά ολοκληρωτική δοξασία». Το νέο βιβλίο του Κωνσταντίνου Τσουκαλά, ομότιμου καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το διατρέχει μια «απορία», μια διερώτηση καλύτερα.

«Για μένα η αστυνομική λογοτεχνία δεν έχει καμία σχέση με την ανεύρεση του ενόχου. Απλώς σκιαγραφεί με τον καλύτερο τρόπο την κοινωνία μιας πόλης, μιας χώρας. Γι' αυτό τα δικά μου αναγνώσματα περιλαμβάνουν συγγραφείς σαν τον Τζορτζ Πελεκάνος».

Ο βρετανός συγγραφέας, με την παγκόσμια αναγνώριση, μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για τα βιβλία του, τη θετή του πατρίδα Ιρλανδία, τον αυτισμό του γιου του και την εμπειρία του από τα νησιά του Αιγαίου

Ο συγγραφέας μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για το νέο του βιβλίο, «Θάνατος στο Βαλπαραΐζο»ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 17/02/2013 Μπασκόζος Γιάννης

Στο τελευταίο του μυθιστόρημα ο Μένης Κουμανταρέας θα εκπλήξει τον αναγνώστη: ως χώρο όπου διαδραματίζεται η ιστορία του επιλέγει τη μακρινή Χιλή και το εξωτικό λιμάνι Βαλπαραΐζο, ενώ η μεγάλη έκπληξη είναι ο ήρωάς του, ο Εριχ Χόνεκερ, ο εξόριστος στη Χιλή ηγέτης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Ο τελευταίος ζει τις τελευταίες ημέρες του και εξομολογείται σε έναν νεαρό έλληνα γιατρό τα παθήματα αλλά και τις εμμονές του.

Συνέντευξη στον Γιώργο Καρουζάκη

Το βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη «Το πάθος χιλιάδες φορές» (εκδ. Καστανιώτη) εκπληρώνει με τρόπο θαυμαστό τις προσδοκίες όσων το περίμεναν με ανυπομονησία. Επαναφέρει, όμως, κι άλλες ιδιότητες της λογοτεχνίας, που οι ταχύτητες της εποχής μάλλον έχουν αμβλύνει. «Το πάθος χιλιάδες φορές» προσφέρει γενναιόδωρα στον αναγνώστη τη δυνατότητα να είναι συμμέτοχος σ' ένα μακρύ ταξίδι σε μυστικές... ψυχικές τοποθεσίες. Ταξίδι, όχι μόνο σαγηνευτικό, αλλά και βαθιά ιαματικό. Δεν του λείπει, επίσης, το χιούμορ, εκείνο, όμως, το σχεδόν αδιόρατο χιούμορ, που μοιάζει να αποφορτίζει με την υγρασία του τις δίνες του εαυτού.

Αν και αυτοτελές, το μυθιστόρημα γεφυρώνει το πρώτο και το τρίτο βιβλίο της τριλογίας, «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους». Με φόντο το υποβλητικό τοπίο της υπαίθρου στη Βόρεια Ελλάδα, παρακολουθούμε, ανάμεσα σε θαυμαστά και απρόβλεπτα επεισόδια, τη διαδρομή ενός αινιγματικού κοριτσιού, της Λεύκας, από την παιδική ηλικία προς την ενηλικίωση. Δαίμονές της είναι ο έρωτας που «τρώει τα σωθικά» και η βάσανος της γραφής και της δημιουργίας. Η Ζυράννα Ζατέλη, ήρεμη, γήινη και συντροφιά με την πιο κοινωνική γάτα του σπιτιού της, τη Σέρκα, μας μίλησε για το νέο της βιβλίο.

Με ελάχιστες κριτικές και μακριά από τις λίστες των ευπώλητων, το μυθιστόρημα «Όπως ήθελα να ζήσω» (εκδ. Καστανιώτη) της Ελένης Πριοβόλου(συγγραφέας παιδικών βιβλίων εδώ και 23 χρόνια) έκανε μάλλον την έκπληξη με τη νίκη του στα «Βραβεία Αναγνωστών 2010» από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αθήνα τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αι., όπου το πολιτικό σκηνικό καθορίζεται από το δικομματισμό, τη φαυλοκρατία, τους τραμπούκους και τους τραπεζίτες.

Και ίσως τελικά, όπως αρκετοί σημείωναν την ημέρα της βράβευσης, να είναι αυτό το «μυστικό» του βιβλίου – οι γέφυρες, δηλαδή, που έριξε στο αναγνωστικό κοινό να (ξανα)ακούσει μέσα από μια γοητευτική μείξη λογοτεχνίας και ιστορίας το γιατί τίποτα δεν προχώρησε ποτέ σωστά σε αυτή τη χώρα. Μας το επιβεβαίωσε και η ίδια η νικήτρια.

Περικυκλωμένος από δεκάδες φωτογράφους, και με ιδιόρρυθμο κούρεμα, που ίσως παρέπεμπε σε φυλή Ινδιάνων (μακριά τούφα στο πίσω μέρος του κεφαλιού) ο Πάουλο Κοέλιο επισκέφτηκε την Αθήνα, «τους φίλους» του, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.Τη βάση του. Αυτούς στους οποίους στηρίζεται. Η αίθουσα κατάμεστη, από δημοσιογράφους αλλά και φανατικούς φίλους που τον ακολουθούν πιστά από διάφορα μέρη του πλανήτη.

Αναζητώντας τον τάφο του Αλέξανδρου

«Πιστεύω ότι ο «αλαβάστρινος τάφος» στο Λατινικό Κοιμητήριο της Αλεξάνδρειας, τον οποίο ανακάλυψαν οι Ιταλοί αρχαιολόγοι Μπρέτσια και Αντριάνι, περιέχει ότι έχει απομείνει από τον τάφο του Αλέξανδρου»

Αν η ζωή του Αλέξανδρου περιβάλλεται από αίγλη, αντίθετα ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τον θάνατό του. Η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα ήταν μια από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις όλων των εποχών και υπήρξαν αρκετοί αρχαιολόγοι που το ονειρεύτηκαν και πίστεψαν ότι η σκαπάνη τους είχε αποκαλύψει την τελευταία κατοικία του Μακεδόνα στρατηλάτη. Για να αποδειχθεί στη συνέχεια ότι είχαν κάνει λάθος...

Συγγραφέας της διάσημης μυθιστορηματικής τριλογίας για τον Αλέξανδρο, που υπήρξε διεθνές best –seller και μεταφράστηκε σε 36 γλώσσες , ο Ιταλός μυθιστοριογράφος Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι, υπογράφει με την άλλη του ιδιότητα, εκείνη του αρχαιολόγου, ένα βιβλίο όπου προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο του τάφου του. Στο βιβλίο με τίτλο «Μέγας Αλέξανδρος, Το μυστικό του τάφου του», ο δημοφιλής Ιταλός μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος, αρχαιολόγος και ιστορικός, που αυτοπροσδιορίζεται ως «Τοπογράφος του αρχαίου κόσμου», καταγράφει την ιστορία από το θάνατο του Αλέξανδρου μέχρι τις προσπάθειες για τον εντοπισμό του τάφου του από κυνηγούς τάφων και αρχαιολόγους...